Groeten of doorlopen?

Groet jij als iemand je tegemoet loopt? Of duik je dan het liefst weg? Of ben jij de gelegenheidsgroeter: de ene keer wel de andere niet, afhankelijk van ‘hoe je pet’ staat.

Zo’n groet tegen een willekeurig persoon op straat vind ik soms ongemakkelijk; ik raak zelfs licht in paniek. Alsof ik mezelf op zo’n moment een peptalk moet geven: “Kom op Lisette, hoe moeilijk is het? Ga dat contact aan. Je kan het!” Zo kort als de ‘ontmoeting’ vaak is, zoveel gebeurt er in mijn lijf. De tegenpartij komt steeds dichterbij. Mijn hartslag versnelt.

Wat gaat hij doen? Groeten of niet?

Net op het moment dat de passant het niet meer verwacht, groet en glimlach ik. Trots, voldaan en met herwonnen zelfvertrouwen loop ik door. Was dat nou zo eng?

Als iedereen elkaar groet, dan ziet de wereld er een stuk mooier uit. Een dag niet gegroet is een dag niet geleefd! Voor sommigen letterlijk, want door eenzaamheid sterf je eerder dus: groet die passant, want misschien red je iemands dag.

Die ongemakkelijke ‘groetmomenten’ heb ik ook in de supermarkt, maar dan met bekenden, met name vage bekenden. Een supermarkt zie ik als puur functioneel en niet als een gezellige ‘get together’. Als je missie op zo’n moment is: met het hoogst nodige z.s.m. naar de uitgang, zorgt een praatje pot voor hinderlijk oponthoud. Daarom nu mijn bekentenis: ik ben wel eens een gangpad ingedoken, omdat ik iemand zag die ik kende, maar dat toen niet in mijn plan paste.

Toen ik in Amsterdam woonde vond ik het heerlijk die anonimiteit. De kans dat ik bekenden tegenkwam op straat of in de supermarkt was nihil, dus de angst voor het geforceerde praatje was er niet. Dat ervaar ik in Breda anders.

In een ons-kent-ons-cultuur kennen ze geen ‘groetangst’.

Hier léven ze van dat sociale contact. Ze staan er mee op en gaan ermee naar bed; een kletspraatje wat begint bij de bakker eindigt op het terras om de hoek.

Ik vind dat prachtig en zie er gaandeweg ook het nut van in. Een ontmoeting kan je wijzer maken of iets moois opleveren. Het brengt je een stap verder in het leven. Een vriendschap, een baan, een relatie of gewoon een glimlach die je dag gemaakt heeft: dat kan je allemaal uit een ontmoeting met iemand halen. Mooi toch? Wat doe jij de eerstvolgende keer als je iemand tegenkomt? Groeten of doorlopen?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *